معنی معتزل
- معتزل((مُ تَ زِ))
- گوشه گیر، عزلت گزین
واژههای مرتبط با معتزل
معتزل
- معتزل
- عزلت گزین، کناره گیر، گوشه نشین
معتزل
- معتزل
- یک سو و جدا شونده، کناره گزیننده، گوشه نشین
معتزل
- معتزل
- یک سو و جداشونده و کناره گزیننده. (آنندراج). یک سوشونده و گوشه گیرنده. (ناظم الاطباء). گوشه گیر. کناره گیر. کناره جوی. گوشه نشین. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به اعتزال شود
معتزل
- معتزل
- صفت زاویه نشین، عزلت گزین، گوشه گیر، گوشه نشین، معتکف
معتدل
- معتدل
- میانی
معتدل
- معتدل
- راست، مستقیم، برابر، میانه، میانه رو
متعزل
- متعزل
- کناره گیر گوشه گیر
مختزل
- مختزل
- تنها تک، اندازنده
مغتزل
- مغتزل
- ریسنده خوا هنده، جوینده، آهنجنده
