موضع ظن یا جای گمان بردن. ج، مَظان. (آنندراج) (غیاث). جای گمان بردن چیزی راکه در آنجای است. ج، مظان. (منتهی الارب). جایی که گمان میرود چیزی در آنجا باشد. (ناظم الاطباء). مظنه الشی ٔ، جای معهود چیزی که گمان رود آن چیز در آنجاست. ج، مظان. (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط) : مطمح نظرش جای خطرناک و مظنۀ هلاک. (گلستان)
گمان و پندارو اندیشه و قیاس و وهم و احتمال، گویاو شاید و یحتمل. (ناظم الاطباء) ، در تداول بازاریان ایران، نرخ. بها و نرخ تقریبی. ج، مظان و مظنه جات. (از یادداشت های به خط مرحوم دهخدا)
