معنی مشارب
- مشارب((مَ رِ))
- جمع مشرب و مشربه، نوشیدنی ها
واژههای مرتبط با مشارب
مشارب
- مشارب
- مشرب ها، ذوق و میل و هوای نفس ها، جاهای آب خوردن ها، آبشخورها، جمعِ واژۀ مشرب
مشارب
- مشارب
- آشامیدنیها، جمع مشربه
مشارب
- مشارب
- جَمعِ واژۀ مَشرَبه و مَشرُبه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). جَمعِ واژۀ مَشرَب. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (دهار). جَمعِ واژۀ مِشرَبه. (ناظم الاطباء). آشامیدنی ها. (غیاث) (آنندراج) : زاهد کسی باشد که او را بدانچه تعلق به دنیا دارد، مانند مآکل و مشارب و ملابس و مساکن و مشتهیات... رغبت نبود. (اوصاف الاشراف ص 22). و رجوع به مشربه شود، جای آشامیدن. (غیاث) (آنندراج) : شوائب کدورت از مشارب و مشارع این مملکت برخاست. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 256)
محارب
- محارب
- جنگ کننده، جنگجو، جنگنده
در فقه کسی که علیه حکومت اسلامی به جنگ برخاسته که واجب القتل است
مشارف
- مشارف
- مَشرَف ها، جاهای بلند، جمعِ واژۀ مَشرَف
مشارق
- مشارق
- مَشرِق ها، سرزمین های شرقی، جمعِ واژۀ مَشرِق
مهارب
- مهارب
- مهرب ها، گریزگاه ها، جاهای فرار، جمعِ واژۀ مهرب
مشارع
- مشارع
- مشرع ها، جاهای ورود به آب، جاهای آب خوردن، جمعِ واژۀ مشرع
غشارب
- غشارب
- دلاور، کار کشته مرد
