معنی مستغل
- مستغل((مُ تَ غِ لِّ))
- زمینی که از آن غله برداشت کنند، خانه یا دکانی که اجاره بدهند
واژههای مرتبط با مستغل
مستغل
- مستغل
- استغلال، مستغلات خانه، خانه یا دکانی که به اجاره بدهند
مستغل
- مستغل
- خانه یا دکان که به اجاره بدهند، ملکی که درآمد مرتب داشته باشد، زمینی که از آن غله بردارند
مستغل
- مستغل
- نعت مفعولی و اسم مکان از استغلال. ملک و جایی که غله خیز باشد و غله در آن حاصل گردد. (ناظم الاطباء). آنچه از آن غله خیزد. جایی که غله دهد. ج، مستغلات. (دهار) : کاروانسرائی برآورده و دهی مستغل سبک خراج بر کاروانسرای و کاریز وقف کرده. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 549). مردمان رعیت را با جنگ کردن چه کار باشد لاجرم شهرتان ویران شد و مستغلی بدین بزرگی از آن من بسوختند. (تاریخ بیهقی ص 562).
جهان جای الفنج غلۀ تو است
چه بیکار باشی در این مستغل.
ناصرخسرو.
درمیان آن کاغذی نهاده بود هر یکی را نام دیهی یا سرای یا مستغلی یا کنیزک یا اسب و استر و شتر نوشته. (مجمل التواریخ و القصص). هر ماهی او را یکهزار و دویست دینار از این حظیره غله بحاصل آمده است و اندر شارستان مستغلها داشته است. (تاریخ بخارای نرشخی ص 64).
افزون ز صد هزار کس اند از تو یافته
باغ و سرای و ضیعت و املاک و مستغل.
سوزنی.
، مطلق درآمد ملکی خواه از راه محصول زراعی و خواه از راه اجاره: از بازرگانی شنیدم که بسی سراهاست در مصر که در او حجره هاست به رسم مستغل، یعنی به کرا دادن. (سفرنامۀ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 90). و رجوع به استغلال شود
مستغل
- مستغل
- نعت فاعلی از استغلال. غله آوردن خواهنده، مزدوری گیرنده کسی راو او را بر کشانیدن غله دارنده. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، گیرندۀ غله از مستغلات. (اقرب الموارد). رجوع به استغلال شود
مستغل
- مستغل
- اجاری، اجاره ای، ملک اجاری، اجره، غله، غله دار، غله خیز
مستقل
- مستقل
- جداسر، خودپا، خودسر، ناوابسته، بدون وابستگی، خود سالار
مستذل
- مستذل
- ذلیل، خوار داشته، خوار شده
مستدل
- مستدل
- ثابت کرده شده با دلیل و برهان
مستدل
- مستدل
- طلب دلیل کننده، آنکه دلیل می خواهد
