معنی مستسعد
- مستسعد((مُ تَ ع))
- نیک بختی جوینده، سعادت خواهنده، کسی که چیزی را به فال نیک گیرد
واژههای مرتبط با مستسعد
مستسعد
- مستسعد
- کسی که چیزی را به فال نیک بگیرد، آنکه به دنبال سعادت است، سعادت جوینده
مستسعد
- مستسعد
- فرخنده، یاری یافته یاری خواهنده، خواهان نیکبختی سعادت یافته نیک بخت گردیده، نیک بخت. نیک بختی جوینده سعادت خواهنده: و مستسعدان حصول معرفت را از تیه حیرت و بیدای جهالت بمرتع عرفان و ما من ایمان او راه نمود، کسی که چیزی را بفال نیک گیرد
مستسعد
- مستسعد
- خوشبخت، سعادتمند، نیک بخت، خَجَستِه طالِع، صاحِب اِقبال، سَعید، بَختیار، فَرُّخ فال، خَجَستِه فال، صاحِب دُولَت، بُلَندبَخت، فَرخُندِه بَخت، نِکوبَخت، اِقبالمَند، خَجَستِه، مُقبِل، جوان بَخت، طالِع مَند، نیکوبَخت، خوش طالِع، نیک اَختَر، شادبَخت، بُلَنداِقبال، فَرخُندِه طالِع، سِفیدبَخت، اَیمَن
مستسعد
- مستسعد
- نعت فاعلی از استسعاد. نیک بختی و سعادت جوینده. (غیاث) (آنندراج) :
که مستوجب فرقتت شد سه ماه این
که مستسعد وصلتت شد سه ماه آن.
انوری.
، سعد و خوش یمن یابنده کسی را. (غیاث) (آنندراج). رجوع به استسعاد شود
مستسعد
- مستسعد
- نعت مفعولی از استسعاد. نیک بخت و مبارک و میمون و کامران. (آنندراج) (ناظم الاطباء). بهره مند. رجوع به استسعاد شود: قیاصرۀ روم به شرف ادراک خدمتش اگر مستسعد گشتندی... (جهانگشای جوینی).
گر کسی می گفتشان کاین سو دوید
تا از این اشجار مستسعد شوید.
مولوی (مثنوی)
مستبعد
- مستبعد
- دور، بعید، دوراز آنتظار
مستبعد
- مستبعد
- دور شمرده، دور از باور باور نکردنی دور شمرنده، دوری جوینده بعیدشمرده شده آنچه عقلا بعید بنظرآید: از فلان این کار مستبعد نیست
مستسعه
- مستسعه
- سعادت یافته، نیک بخت
مستبعد
- مستبعد
- دور، بعید، دشوار و مشکل
