معنی مرغوب
- مرغوب((مَ))
- پسندیده، مورد قبول
واژههای مرتبط با مرغوب
مرغوب
- مرغوب
- پسندیده، خواسته شده، دارای کیفیت برتر
مرغوب
- مرغوب
- پسندیده و معقول، خواسته، خوب، نیکو، همه کس، خواسته شده
مرغوب
- مرغوب
- دهی است از دهستان دیهوک بخش طبس شهرستان فردوس، در 90هزارگزی جنوب شرقی طبس و 7 هزارگزی غرب راه طبس، با 206 تن سکنه. آبش از قنات، محصولش غلات و ذرت، شغل مردمش زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
مرغوب
- مرغوب
- نعت مفعولی از مصدر رغب و رغبه. خواهش نموده شده. (غیاث) (آنندراج). خواهانی نموده. (از منتهی الارب). خواسته شده. و درخواست کرده شده و آرزو شده. (ناظم الاطباء) : از اقطار و اکناف عالم روی فرا او کرده و همه به نجاح مطلوب و رواج مرغوب رسیده. (ترجمه تاریخ یمینی ص 337). رغیبه، امر مرغوب. (منتهی الارب).
- مرغوب ٌ الیه، مورد درخواست. خواسته شده. مطلوب: شراب (قریۀ) میم در آن زمان بس مرغوب الیه بوده است. (تاریخ قم ص 247).
- مرغوب ٌ عنه، اعراض شده و روی گردان شده از آن. (ناظم الاطباء).
- مرغوب ٌ فیه، متمایل شده بدان خواسته شده. آرزو شده. (ناظم الاطباء).
، پسندیده و معقول. (غیاث) (آنندراج). نفیس. منفس. نفوس. (از منتهی الارب). خواسته. خوب. نیکو. پسنده و شایسته و دلپسند و مقبول. باقدر و با قیمت و بسیار اعلی. (ناظم الاطباء). همه کس پسند. نوع برتر و بهتر از چیزی
مرغوب
- مرغوب
- پسندیده، دلپذیر، دلپسند، خوب، زیبا، دلخواه، مطلوب، مقبول، نیک، نیکو
متضاد: نامرغوب
مرطوب
- مرطوب
- نمدار، نمناک، نمور، تر
مرغوا
- مرغوا
- مقابلِ مروا، فال بد، نفرین،
برای مِثال نفرین کند به من بردارم به آفرین / مروا کنم بدو بر دارد به مرغوا (خسروانی - شاعران بی دیوان - ۱۱۲)
مربوب
- مربوب
- پرورده، مقابلِ رب، بنده، مملوک
مرعوب
- مرعوب
- ترسانیده شده، تَرسیده، کسی که دچار بیم و ترس شده
وَحشَت زده، هَراسیده، مُتَوَحِّش، خائِف، رَعیب، چَغزیده، نِهازیده، مَروع
