خفّاش، جانور پستانداری با پوزۀ باریک، گوش های برجسته، دندان های بسیار تیز و قوۀ بینایی ضعیف که دست و پایش با پردۀ نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می تواند مثل پرندگان پرواز کند، بیواز، خربیواز، شب پره، شب یازه، شبکور، شیرمرغ، وطواط
گهواره ای که گویند عیسی به کودکی در آن بود. ناصرخسرو در سفرنامه گوید: مسجدی است (به بیت المقدس) سرداب که به درجه های بسیار فروباید شدن و آن بیست گز در پانزده باشد و سقف سنگین بر ستونهای رخام و مهد عیسی علیه السلام آنجا نهاده است و آن مهد سنگین است و بزرگ چنانکه مردم در آنجا نماز کنند... و آن را در زمین سخت کرده اند چنانکه نجنبد و آن مهدی است که عیسی به طفولیت در آنجا بود و بامردم سخن می گفت و مهد در این مسجد به جای محراب نهاده اند. و گویند مولد عیسی علیه السلام در این مسجد بوده. (سفرنامۀ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 43) : همخانه شوی به مهد عیسی رجعت کنی از اشارت جم. خاقانی. و رجوع به آیات 45-46 از سورۀ آل عمران و آیۀ 29 از سورۀ مریم شود
الاغی بود که آن حضرت بر او سوار شدی. (آنندراج). خری بود که عیسی علیه السلام بگاه سیاحت و مسافرت انجیل بر او بار کردی. (از شرفنامۀ منیری). رجوع به کلمه خر شود: زآنکه زنی نان کسان را صلا به که خوری چون خرعیسی گیا. نظامی. خر عیسی گرش بمکه برند چون بیاید هنوز خر باشد. سعدی (گلستان)
