معنی مردکه
- مردکه((مَ دِ کِ))
- مرتیکه، مردک، برای توهین و تحقیر به کار می رود
واژههای مرتبط با مردکه
مردکه
- مردکه
- مردک. توضیح در مورد توهین بکار رود: مگر فضولی ک بتو چه ک مردکه جلنبری، حرف دهنت را بفهم
مردکه
- مردکه
- مُرَکَّب اَز: مرد + ’ک’ علامت تصغیر + تحقیر + ’ه’، در تداول عامه. گاه مردکه را به معنی آن مرد و مرد معهود به کار برند. رجوع به مردک شود
مدرکه
- مدرکه
- مُدرِک، آنکه چیزی را درک می کند، دریابنده
مردمه
- مردمه
- مردمک (چشم) : زنج گفت: سخنهای هنج همه نقش نگین مصلحت و مردمه دیده صواب شاید بود
مردفه
- مردفه
- مونث مردف جمع مردفات. مونث مردف جمع مردفات
مدرکه
- مدرکه
- مونث مدرک جمع مدرکات. مونث مدرک جمع مدرکات
مدرکه
- مدرکه
- ذهن، عقل، نیرویی در انسان که حقیقت چیزها با آن دریافت می شود
مردمه
- مردمه
- مردمک، دریچه ای میان عنبیه که نور را به داخل چشم هدایت می کند، مردمه
مدرکه
- مدرکه
- عمر بن الیاس بن مضر عدنانی، مکنی به ابوهذیل و ملقب و مشهور به مدرکه، جدی جاهلی است و از اجداد پیغامبر اسلام است. خزیمه و هذیل از پسران او بودند و کنانه و قریش از نسل خزیمهاند. از نسل هذیل نیز بیش از هفتاد شاعر در جاهلیت و صدر اسلام برخاسته اند. رجوع به الاعلام زرکلی ج 8 ص 79 و جمهره الانساب ج 9 ص 187 و الکامل ابن اثیر ج 2 ص 10 و معجم ما استعجم ج 1ص 88 و طبری ج 2 ص 189 و معجم قبائل العرب ص 1060 شود