معنی مراکب
- مراکب((مَ کِ))
- جمع مرکب
واژههای مرتبط با مراکب
مراکب
- مراکب
- جمع مرکب، رهواران جمع مرکب: بفرمود تا بوجه اعظام و احترام باسازوعدت و آلت و اهبت و مراکب و موالی با سرخانه و اهالی گردد
مراکب
- مراکب
- مَرکَب ها، چیزهایی که بر آن سوار شوند، حیواناتی که بر آن سوار شوند، جمعِ واژۀ مَرکَب
مراکب
- مراکب
- آن چیزها که بر آنها سوار شوند. (غیاث اللغات). مَرْکَب. (منتهی الارب). حیوان یا وسائلی که بر آنها سوار شوند و طی طریق کنند، اعم از اسب یا کشتی. رجوع به مرکب شود: بفرموده تا به وجه اعظام و احترام با ساز و عدت و آلت و اهبت و مراکب و موالی با سرخانه و اهالی گردد. (مرزبان نامه، از فرهنگ فارسی معین). بفرمود تا جواری و منشآت و مراکب و سفاین را ترتیب سازد. (بدایع الازمان فی وقایع کرمان)
مراکز
- مراکز
- جایگاه ها
مراتب
- مراتب
- چگونگی
تراکب
- تراکب
- بر هم نشستن
مرتکب
- مرتکب
- اقدام کننده به کاری به ویژه کار زشت
مناکب
- مناکب
- منکب ها، بیخ های بازو و کتف، شانه ها، ناحیه ها و کرانه ها، جمعِ واژۀ منکب
مراقب
- مراقب
- مراقبت کننده، نگهبان، در تصوف سالکی که در حال مراقبت است
