معنی مذاق
- مذاق((مَ))
- طعم، مزه، محل قوه ذائقه، اندام چشایی
واژههای مرتبط با مذاق
مذاق
- مذاق
- ذائقه، کنایه از ذوق، کنایه از طعم، مزه، کنایه از دهان
مذاق
- مذاق
- چشیدن گاه، کام دهان، ذائقه
مذاق
- مذاق
- طَنز، شوخی
مذاق
- مذاق
- دوست باطمع غیر خالص. (منتهی الارب). که در وداد و دوستی خالص نیست. ممذوق الود. (از متن اللغه). مماذق. (یادداشت مؤلف) ، کذاب. (متن اللغه)
مذاق
- مذاق
- چشش، کام، دهان، چشیدن، ذایقه، طعم، مزه، ذوق، سلیقه
حذاق
- حذاق
- جمع حاذق
مراق
- مراق
- لایۀ خارجی پردۀ صفاق، در طب قدیم نوعی مالیخولیا که آن را ناشی از افزایش سودا می دانستند و عقیده داشتند که گردن بیمار ستبر می شود
مذال
- مذال
- درازدامن، دامن دار، در علوم ادبی در علم عروض ویژگی پایه ای که در آن مستفعلن به مستفعلان تغییر کند
مشاق
- مشاق
- مشق دهنده، تعلیم دهنده، شاگرد، کارگر
