معنی محوط
- محوط((مُ حَ وِّ))
- گرداگرد چیزی برآینده، دیوار بست کننده
واژههای مرتبط با محوط
محوط
- محوط
- احاطه شده، محصور شده، آنچه گرداگرد آن دیوار کشیده باشند
محوط
- محوط
- دیوار بست پر هونه ور آنچه که در گرداگرد آن دیواری بر آورده باشند دیوار بست کرده. گرداگرد چیزی بر آینده دیوار بست کننده
محوط
- محوط
- دیوارسازنده و دیواربست کننده. (از ناظم الاطباء) ، گرداگرد چیزی برآینده و دیواربست کشنده. (آنندراج) ، محافظ و نگهبان و پاسبان. (ناظم الاطباء)
محوط
- محوط
- محصورشده و احاطه شده از دیوار. (ناظم الاطباء). آنچه که در گرداگرد آن دیواری برآورده باشند. دیواربست کرده. دیواربست. (مهذب الاسماء). دیوارکرده. (یادداشت مرحوم دهخدا). دیوارساخته و دیواربست کرده. (آنندراج).
- کَرم محوط، درخت رزی که گرداگرد آن دیوار باشد. (ناظم الاطباء)
محیط
- محیط
- دربرگیرنده، احاطه کننده، از نامهای خداوند، آنچه شخص یا چیزی را احاطه کرده و منشأ تغییر و تحول است
محیط
- محیط
- پیراگیر، پیرامون، زیستگاه
محوطه
- محوطه
- گردونه
احوط
- احوط
- نزدیک تر به احتیاط
منوط
- منوط
- باز بسته
