معنی محصد
- محصد((مُ صَ))
- زراعت نادروه خشک شده، ریسمان محکم تافته، استوار، محکم
واژههای مرتبط با محصد
محصد
- محصد
- داس کشت رسیده ابزار درو کردن داس. زراعت نادروده خشک شده، ریسمان محکم تافته، استوار محکم: محصد رای. زراعتی که بهنگام درو رسد و بدرو آید، سخت تابنده رس
محصد
- محصد
- داس، آلتی آهنی و سرکج با دستۀ چوبی که دم آن تیز و دندانه دار است و با آن گیاه ها و حاصل مزارع را از روی زمین درو می کنند، جاخشوک، جاخسوک، خاشوش، مَنگال، مِخلَب، جاغسوک
محصد
- محصد
- داس. (منتهی الارب). ابزار دروگری. داس. (ناظم الاطباء). منجل. منگال
محصد
- محصد
- کشت آمادۀ درو و بهنگام درورسیده. زراعتی که بهنگام درو رسد و به درو آید، استوارکننده، سخت تابندۀ ریسمان. (ناظم الاطباء). سخت تابندۀ رسن. (آنندراج)
محصد
- محصد
- زراعت نادرودۀ خشک شده، رسن محکم تافته شده: حبل محصد، مرد استواررأی: رجل محصدالرأی. (منتهی الارب)
محمد
- محمد
- نام پیامبر (ص)، ستوده شده، بسیار تحسین شده، نام سوره ای در قرآن کریم، به صورت پسوند و پیشوندهمراه با بعضی نامها می آید و نام جدید می سازد مانند محمدامین، محمد علی، محمدحسین و علی محمد
محصل
- محصل
- دانش آموز، دانشور
محتد
- محتد
- اصل و تبار، نژادونسب
مرصد
- مرصد
- رصد خانه، کمین گاه
