معنی محتاله - فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با محتاله
محتاله
- محتاله
- محتاله در فارسی مونث محتال: ترفندگر: زن مونث محتال زن حیله گر: ازره مرو بعشوه دنیا که این عجوز مکاره می نشیند و محتاله میرود. (حافظ)
فرهنگ لغت هوشیار
محتاله
- محتاله
- مؤنث محتال. زن حیله گر و مکاره. (غیاث) (آنندراج) :
از ره مرو به عشوۀ دنیا که این عجوز
مکاره می نشیند و محتاله میرود.
حافظ
لغت نامه دهخدا
محتالی
- محتالی
- در تازی نیامده فریبکاری ترفندگری حیله گری مکاری: بانگ درویشان و محتاجان نیوش تا نگیرد بانگ محتالیت گوش. (مثنوی)
فرهنگ لغت هوشیار
محتالی
- محتالی
- حیله گری. مکاری. گربزی:
بانگ درویشان و محتاجان نیوش
تا نگیرد بانگ محتالیت گوش.
مولوی
لغت نامه دهخدا
محتاصه
- محتاصه
- ناقه محتاصه، ماده شتر بسته زهدان (بندشده زهدان) که فحل ورا گشنی کردن نتواند. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
مختاله
- مختاله
- حیله باز. مکار. فریبنده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به مادۀ قبل شود
لغت نامه دهخدا
مختاله
- مختاله
- سحابه مختاله، ابر که آن را بارنده پندارند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
