مجنی مجنی میوۀ رسیده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، زمینی بسیار گیاه و سماروغ و جز آن. (آنندراج). زمینی که در آن میوه و نخله و علف و سماروغ بسیار باشد، درختی که میوۀ آن رسیده و برای چیدن آماده شده باشد، چینندۀ میوه، علف بسیار. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
مجنی مجنی جای چیدن و آنچه از آن میوه چینند مانند درخت. (از ذیل اقرب الموارد ص 450). محل چیدن. ج، مَجانی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) لغت نامه دهخدا
