معنی متوحد

فرهنگ لغت هوشیار

متوحد: فرد، یگانه، تنها، بی مثل، بی مانند، آنکه از مردم دوری می کند، گوشه نشین

فرهنگ فارسی عمید

متوحد: فرد یگانه و بی مثل و بی مانند و تنها و مجرد. (از ناظم الاطباء). یگانه. منفرد. صاحب یگانگی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجل متوحد، مرد یگانه. واﷲ المتوحد، اﷲ صاحب یگانگی. (از منتهی الارب) (آنندراج). رجل متوحد، مرد یگانه و نیز از صفات باریتعالی جل شأنه میباشد. یقال: اﷲ المتوحد، خدای صاحب یگانگی. (ناظم الاطباء) : یک جوهر شش صفت متکثر باشد، متوحد و منفرد نباشد. (جامع الحکمتین ص 65) ، خلوت نشین. (ناظم الاطباء). که با مردم نیامیزد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ فارسی عمید

متوحش: کسی که از چیزی ترس و وحشت دارد، تَرسیده، کسی که دچار بیم و ترس شده
وَحشَت زده، هَراسیده، مَرعوب، خائِف، رَعیب، چَغزیده، نِهازیده، مَروع،
جای ویران و متروک

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

متولد: دوستی دارنده، کار پذیرنده، سرکار و مباشر، سازمان و یا کاری را بعهده گیرنده، سرپرست املاک موقوفه

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با متوحد