معنی متنمر
- متنمر((مُ تَ نَ مِّ))
- خشمگین، زشت خو
واژههای مرتبط با متنمر
متنمر
- متنمر
- خشمناک، زشتخو بد خو بد خلق، خشمگین خشمناک غضبناک جمع متنمرین
متنمر
- متنمر
- مانند پلنگ غرنده
متنمر
- متنمر
- خشم ناک وزشت خو. (آنندراج) (از منتهی الارب). زشت خو و ترشرو. (ناظم الاطباء) ، متغیر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، غرش کنان و غرنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تنمر شود
متنفر
- متنفر
- بیزار
متنور
- متنور
- روشن شده، روشنایی یابنده
متنفر
- متنفر
- نفرت دارنده، بیزار، گریزان،
برای مِثال من آزموده ام این رنج و دیده این زحمت / ز ریسمان متنفر بُوَد گزیدۀ مار (سعدی۲ - ۶۴۸)
متشمر
- متشمر
- آماده شونده برای کاری، آماده و مهیا
متنکر
- متنکر
- کسی که خود را به صورتی نشان دهد که شناخته نشود، ناشناس
متجمر
- متجمر
- فراهم آمده
