معنی متماس

فرهنگ لغت هوشیار

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

متماسک: آگسه چنگ در زننده، خویش دارنده خود را نگاهدارنده خویشتن دار، چنگ در زننده جمع متماسکین

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

مسماس: سبک رو. سبک کار. شوریده. (منتهی الارب ذیل مادۀ م س س) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مسماس: آمیخته و شوریده شدن کار. مَسمَسه. (منتهی الارب ذیل مادۀ م س س) (از ناظم الاطباء). مسمس الامر مسمسهً و مسماساً، آمیخته شد آن کار وشوریده گشت. (ناظم الاطباء). و رجوع به مسمسه شود

لغت نامه دهخدا

متراس: آنچه که با آن خود را از دشمن پنهان دارند مانند دیوار و جز آن. (از محیط المحیط)

لغت نامه دهخدا

متراس: با یکدیگر رازگوینده. (از منتهی الارب). هم راز و با یکدیگر راز در میان نهاده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تراس شود

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با متماس