معنی متفرج
- متفرج((مُ تَ فَ رِّ))
- گشایش یابنده (از تنگی و دشواری)، گشایش خاطر یابنده، خوشی جوینده
واژههای مرتبط با متفرج
متفرج
- متفرج
- گردش کننده، شادی کننده
متفرج
- متفرج
- تفرجگاه، جایی مانند باغ و مرغزار که شادی و نشاط بیاورد، جای تفرج، گردشگاه
متفرج
- متفرج
- دلگشای دلباز دلگشوده آسوده دل، خوشی جوی محل تفرج مکانی که موجب گشادگی خاطر گردد محل سیر: ... زمین چون دیبای مشجر و هوا چون حله زیبای مطیر برنگ و بوی راجت دلها بر آمده چنین موضعی متنزه و متفرج او بود. گشایش یابنده (از تنگی و دشواری)، گشایش خاطر یابنده، خوشی جوینده
متفرج
- متفرج
- محل تفرج، مکانی که موجب گشادگی خاطر گردد، محل سیر
متفرج
- متفرج
- کسی که می نگرد. بیننده و ناظر. (ناظم الاطباء) ، کسی که می آزماید و سیر و گردش میکند. (ناظم الاطباء) ، کسی که شادمانی می نماید. (ناظم الاطباء). جویندۀ خوشی و گشایش خاطر، گشایش یابنده از تنگی و دشواری. (فرهنگ فارسی معین) ، آن که از همراهی با دوستان کاهلی میکند. (ناظم الاطباء)
متفرج
- متفرج
- جای سیر و تماشا. (غیاث) (آنندراج). مکانی که موجب گشادگی خاطر گردد. محل سیر: دیگر آن که کتب تاریخ متفرجی نزه و متنزهی بدیع باشد. (تجارب السلف). زمین چون دیبای مشجر و هوا چون حلۀ زیبای مطیر به رنگ و بوی راحت دلها برآمده چنین موضعی متنزه و متفرج او بود. (مرزبان نامه، ص 229)
متفرق
- متفرق
- پراکنده
متفرع
- متفرع
- چیزی که از چیز دیگر جدا و منشعب شده باشد
متفرس
- متفرس
- کسی که از علامت ها و نشانه ها به چیزی پی می برد، باهوش
