معنی متخلل
- متخلل((مُ تَ خَ لِ))
- دارای سوراخ ها، فضاهای خالی و حفره ها، سوراخ سوراخ
واژههای مرتبط با متخلل
متخلل
- متخلل
- آن که خلال کند در دندان بعد طعام خوردن. (آنندراج) کسی که پس از خوردن، خلال در دندان کند. (ناظم الاطباء) ، خلل انداز. (آنندراج) (غیاث). و رجوع به تخلل شود
متخلخل
- متخلخل
- دارای سوراخ و خلل وفرج
متذلل
- متذلل
- ویژگی کسی که خود را خوار و حقیر می کند
متخلق
- متخلق
- خوگرفته، عادت کرده به خلقی، خوش خوی، خوش خلق
متخلف
- متخلف
- خلاف کننده، لغزش کار، کسی که در عقب مانده است، واپس مانده
متخیل
- متخیل
- خیال کننده، تکبر کننده، خیال و وهمی
متخلق
- متخلق
- چهرنیتک چهر یافته، خوشخوی نیکرفتار آنکه خویی بپذیرد: متخلق به اخلاق حسنه، کسی که با دیگری خوشخویی کند جمع متخلقین
متخلف
- متخلف
- عهد شکننده، خلاف کننده
متخلص
- متخلص
- نامیده کسی که دارای تخلص (نام شعری) باشد جمع متخلصین
