معنی متخلف
- متخلف((مُ تَ خَ لِّ))
- خلاف کننده
واژههای مرتبط با متخلف
متخلف
- متخلف
- خلاف کننده، لغزش کار، کسی که در عقب مانده است، واپس مانده
متخلف
- متخلف
- عهد شکننده، خلاف کننده
متخلف
- متخلف
- سپس مانده. (آنندراج). پس مانده و عقب مانده. (ناظم الاطباء) ، عهدشکننده، مقابل و مخالف. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، خلاف کننده. خلاف کار. و رجوع به تخلف شود
متخلف
- متخلف
- صفت تخلف کننده، خلاف کننده، لغزشکار، خاطی، خلافکار، قانون شکن، متخاطی
متضاد: درستکار
مختلف
- مختلف
- درهم، گوناگون، ناهمسان، ناهمگون
مختلف
- مختلف
- جورواجور، گوناگون، اختلاف کننده، ویژگی آنچه یا آنکه پیوسته می آید و می رود،
برای مِثال کاین سیل متّفق بکنَد روزی این درخت / واین باد مختلف بکُشد روزی این چراغ (سعدی۲ - ۴۷۷)
متصلف
- متصلف
- ویژگی آنکه حرف های گزاف می زند، لاف زن
متکلف
- متکلف
- شاعر یا نویسنده ای که در اثر خود تکلف می کند، کسی که کاری را بر عهده می گیرد و خود را در رنج و سختی می اندازد
متخلق
- متخلق
- خوگرفته، عادت کرده به خلقی، خوش خوی، خوش خلق
