معنی متبین
- متبین((مُ تَ بَ یِّ))
- آشکار شونده، پیدا، هویدا، آشکار کننده، جمع متبینین
واژههای مرتبط با متبین
متبین
- متبین
- آشکار، روشن، واضح، ظاهر، هویدا
متبین
- متبین
- پیدا هویدا، آشکار کننده آشکار شونده پیدا هویدا، آشکار کننده جمع متبینین
متبین
- متبین
- پیدا و آشکار کننده. (آنندراج). هر آنچه روشن و واضح کند و آشکارا سازد، شرح داده شده و بیان کرده شده و مشروح. (ناظم الاطباء) ، پیدا و آشکار. (آنندراج). هویدا و ظاهر. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبین شود
آتبین
- آتبین
- نام پدر فریدون
آتبین
- آتبین
- آبتین، روح کامل و نیکو کار، از شخصیتهای شاهنامه، نام پدر فریدون پادشاه پیشدادی
تتبین
- تتبین
- باریک کردن
متدین
- متدین
- بادیانت، با ایمان، دین دار
مابین
- مابین
- در وسط، در میان، آنچه در میان است
متعین
- متعین
- آنکه از طبقۀ اجتماعی بالایی برخوردار باشد، از طبقۀ اعیان، سرآمد، برجسته، مقرر، محقق
