معنی متاع
- متاع((مَ))
- اسباب، کالا
واژههای مرتبط با متاع
متاع
- متاع
- آنچه بتوان خرید یا فروخت، کالا، اسباب، مال
متاع
- متاع
- کالا و سود و منفعت و سامان و هر آنچه حوائج را سودمند باشد، کالا و اسباب
متاع
- متاع
- از ’ت ی ع’، قی کرده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). قی شده و استفراغ شده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
متاع
- متاع
- اثاثه، اروس، تنخواه، جنس، کالا، مال التجاره
رتاع
- رتاع
- چراننده
ختاع
- ختاع
- زیرک، دستکش، پلنگ ماده
مناع
- مناع
- منع کننده، بسیار بازدارَنده، آنکه یا آنچه کسی را از امری باز می دارد، ناهی، وازِع، حابِس، زاجِر، مُعَوَّق، رادِع،
بخیل، ممسک
متان
- متان
- گازی بی رنگ، بی بو، بی طعم، سبک تر از هوا و قابل احتراق که با شعلۀ زرد در هوا می سوزد و در مرداب، فاضلاب و معادن زغال سنگ یافت می شود، گاز مرداب
مشاع
- مشاع
- بخش ناکرده، غیرمفروز، مقابلِ مفروز، در علم حقوق ویژگی ملکی که مشترک بین دو یا چند نفر باشد و قسمت هر یک مفروز و محدود نشده باشد
