معنی ماه روزه

فرهنگ لغت هوشیار

ماه روزه: ماهِ رَمَضان، ماه نهم سال قمری، رَمَضان، ماهِ مُبارَک، ماهِ صیام، شَهرُ الصَبر، رَمَضانِ المُبارَک، شَهرُ الصَوم

فرهنگ فارسی عمید

ماه روزه: به معنی رمضان است. (انجمن آرا) (آنندراج). رمضان. ماه صیام. شهر الصبر. شهراﷲ المبارک. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ماه روزه درآمد و امیر روزه گرفت به کوشک نو. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 532). و ماه روزه درآمد روزه بگرفتند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 45).
ز ماه روزه به ماه من اندر آمد تاب
برفتش آتش رخسار تابناک به آب.
مختاری (از انجمن آرا)
- عید ماه روزه، عید فطر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امثال:
همین دو سه روزه تا عید ماه روزه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به روزه و رمضان شود

لغت نامه دهخدا

ماه روزه: تاریخ و آن را سال مه نیز خوانند. (فرهنگ جهانگیری). به معنی سال مه باشد که به عربی تاریخ گویند و آن حساب نگاه داشتن سال و ماه و روز است. (برهان). به معنی روز ماه است که نوشته شده که مأخذ تاریخ عربی گردیده است و آن را سال و مه نیز گویند. (انجمن آرا) (از آنندراج). سال مه و تاریخ و نگاهداری حساب سال و ماه و روز و تقویم. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ماه روز: تاریخ، سال و مه، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)، مخفف آن ’مه روز’ لغهً به معنی حساب روز و ماه و توسعاً حساب سال، (حاشیۀ برهان چ معین) : فقال ان لنا حساباً نسمیه ’ماه روز’ ای حساب الشهور و الایام، (آثار الباقیه ص 29)، و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

همه روزه: هررزو: همه روزه بگردش میرود، مربوط بهرروز آنچه که هررور انجام گیرد: کار هر روزه من است

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

ماه کوفه: دینور. (مفاتیح العلوم). و دینور را بدان جهت ماه کوفه نامیدند که اهل کوفه آن را فتح کردند. (از معجم البلدان). و رجوع به ماه الکوفه و ماه البصره شود

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با ماه روزه