معنی لطمه
- لطمه((لَ مِ))
- صدمه، سیلی، تپانچه، آسیب، جمع لطمات
واژههای مرتبط با لطمه
لطمه
- لطمه
- صدمه، تَپانچه، سلاح گرم کوچک دستی، سیلی، تَس، چَپله، تَوانچه، طَپانچه، لَطم، چَپّات، لِطام
لطمه
- لطمه
- سیلی، تپانچه، چک زدن
لطمه
- لطمه
- طپانچه. تپانچه. سیلی. چک. ج، لطمات: تو مرا یک لطمه بزن، گفت: حاشا که من هرگز این کنم و هیچ آزاد زاد پدر را لطمه نزند. (مجمل التواریخ). لطمۀ موج خشم او از بحر خضم حکایت میکرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 369). چون دریا باشند که اگرچه منبع آب جهان است و متضمن انواع جواهر و منافع گاه موج به یک لطمه جهانی خراب کند و عالمی فروبرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 124)
لطمه
- لطمه
- آسیب، صدمه، گزند، مضرت، شوک، ضربه، خسارت، خسران، زیان، سیلی
حطمه
- حطمه
- خشکسال، گوارش
لطیمه
- لطیمه
- مشک، نافۀ مشک، بازار عطرفروشان
لامه
- لامه
- دستمالی که روی دستار یا کلاه می بندند، لامک،
برای مِثال پیچیده یکی لامک میرانه به سر بر / بربسته یکی کزلک ترکی به کمر بر (سوزنی - ۳۳)
لقمه
- لقمه
- آن مقدار غذا که یک بار در دهان گذاشته شود، نواله، نانی که داخل آن خوراک گذاشته اند، کنایه از قطعۀ کوچک، تکه، غذا، طعام
لحمه
- لحمه
- قرابت، خویشی، نخی که در عرض پارچه به کار می رود، پود جامه
