بارانی نمدین. (منتهی الارب). جامۀ نمدین. نمد قبا. قباء نمد. جامۀ بارانی. لباس نمدین. بالاپوش که در باران پوشند. ج، لبادات: بر سر عصابۀ زر رومی کند همی در بر لباده ای ز زبرجد کند همی. منوچهری. و آن روز شیر لباده نام کردند او را (لیث بن علی را) که لبادۀ سرخ پوشیده بود. (تاریخ سیستان ص 284). ، نمد. (نصاب الصبیان). نمط
چوبی که بر گردن گاو قلبه و گاو گردون گذارند. لُباد. (برهان). چوبی که بر گردن گاو نهندتا ارابه و گردونه را بکشد. (آنندراج) : آتش خشم تو چون زبانه برآرد شیر فلک برنهد به گاو لباده. کمال اسماعیل. - لباده بر خر نهادن، رخت بر خر نهادن. رفتن. گریختن. - لباده بر گاو بستن، کنایه از رحلت کردن. راهی شدن. رفتن: لبادت را چنان بر گاو بندد که چشمی گرید و چشمیت خندد. نظامی
دیدن لباده درخواب، دلیل بر نیکوئی دین است. خاصه اگر بیند لباده سمور یا سنجاب داشت، دلیل که مردی را پناه دهد. جابر مغربی می گوید: اگر دید لباده سبز داشت، دلیل که از مردی دیندار منفعت یابد. اگر لباده سفید بیند، دلیل که از مردی مُصلح منفعت بیند. اگر سرخ بیند از مردی معاشر منفعت یابد. اگر زرد بود، دلیل بیماری بود و کبود مصیبت است. اگر سیاه بیند و در بیداری آن پوشیده باشد، دلیل مضرت است. - محمد بن سیرین دیدن لباده، دلیل بر نیکوئی است و کرباسین و پشمین بر چهاروجه است. اول: زن. دوم: امانت داری. سوم: صلاح کارها (درستی کارها). چهارم: منفعت..
