معنی لاوه
- لاوه((وَ یا وِ))
- تملق، چرب زبانی، چاپلوسی
واژههای مرتبط با لاوه
لاوه
- لاوه
- درخواست همراه با فروتنی، التماس، زاری، عذرخواهی، لابه، لاو
لاوه
- لاوه
- چرب زبانی، چاپلوسی
لاوه
- لاوه
- لابه. چرب زبانی. لامانی. لابه گری. تملق. (برهان). چاپلوسی. (لغت نامۀ اسدی در کلمه لامانی). تبصبص: اما عاقلتر از او در جوال افتعال غماز و نمام شده اند و به محال و عشوه و لاوۀ ایشان مغرور گشته. (راحهالصدور راوندی). و عاقل ترین مردمان در جوال محال ایشان رود و به عشوه و لاوۀ ایشان مغرور گردد. (سندبادنامه ص 101) ، فریب و بازی دادن، سخن. (برهان) ، بازی چالیک و آن دو پارچه چوب است که اطفال بدان بازی کنند یکی بقدرسه وجب و دیگری بمقدار یک قبضه و هردو سر چوب ِ کوتاه تیز میباشد. (برهان). بازی اطفال که به هندی گلی دندا گویند. (غیاث). لاو. قله. مقلی. قلی. غوک چوب. الک دولک. رجوع به الک دولک و رجوع به لاو شود، لاو. خاک سفید که با گلابۀ آن خانه ها را سفید کنند. رجوع به لاو در این معنی شود
ساوه
- ساوه
- نام چندتن از شخصیتهای شاهنامه، از جمله نام دلاور تورانی در زمان کیکاووس پادشاه کیانی
لاون
- لاون
- نام جایی در شاهنامه
لاله
- لاله
- گونه سرخ و گلگون، گلی که رنگهای گوناگون دارد و معروفترین آن لاله سرخ و صحرائی است، گلی به شکل جام و سرخ رنگ
لابه
- لابه
- التماس
آلاوه
- آلاوه
- شعله آتش آلاو، دیگدان جایی که در آن آتش روشن کنند
باوه
- باوه
- نو رسیده، نوباوه، تازه
