گودال، مغاک بی وفایی، برای مِثال می آیدم ز رنگ تو ای یار بوی لان / برکنده ای ز خشم دل از یار مهربان (مولوی - لغت نامه - لان) بی حقیقتی پسوند متصل به واژه به معنای محل فراوانی چیزی مثلاً نمک لان
امر) امر از لاندن به معنی جنبانیدن و افشانیدن یعنی بجنبان و بیفشان، (برهان) (جهانگیری)، رجوع به لاندن شود، مغاک و گودال، (برهان)، گو و مغاک، (آنندراج)، مغاک، اسدی در لغت نامه ذیل کلمه مغاک گوید: گو باشد در زمین و لان نیز گویند، (نسخه ای از لغت نامۀ اسدی)، گوی باشد در زمین یا در کوه یادر هر جا که باشد و مغاک خوانند و لان نیز گویند، (نسخه ای از لغت نامۀ اسدی)، سار، که جا و مقام و محل انبوهی و بسیاری چیزها باشد مانند نمک سار و شاخ سار چه نمک سار را نمک لان نیز گویند، (برهان)، نمک لان، یعنی نمک زار، شیرلان، شیرلانه یا جای بسیارشیر و جای شیرناک و شاید اردلان و کندلان نیز ازین قبیل بود و این کلمه مزید مؤخر بعض امکنه باشد: مالان، سبلان، سولان، بولان، بغلان، بقلان، بملان، ختلان، وذلان، لاک مالان، بشکلان، ششکلان (محله ای به تبریز)، سنبلان، کندلان، و شاید که لان در آخر کلمات مرکبۀ مذکور مخفف لانه و توسعاً به معنی جای و معدن باشد؟: سهم شاه انگیخته امروز در دربند روس شورشی کان سگ دلان در شیرلان انگیخته، خاقانی، سروری زهر است جز آن روح را کو بود تریاق لانی ز ابتدا، مولوی، معنی لان، پرمعنی: گر تو هستی آشنای جان من نیست دعوی گفت معنی لان من، مولوی، درنمک لان چون خری مرده فتاد آن خری و مردگی یکسو نهاد، مولوی
الَ لان شهری و نیز گروهی بطرف ارمینیه، (منتهی الارب)، بلاد واسعی بطرف ارمینیه نزدیک باب الابواب مجاور خزر و عامه بغلط علاّن گویندو ایشان نصارا باشند و بندگان جلد از آنجا آرند، (معجم البلدان) : سریر، مملکتی است میان لان و باب الابواب، بعد از فراغت از کار آذربایجان و ارّان به دربند شروان رفتند (مغول) و بلاد آن را گرفتند و جز قلعه ای که پناهگاه امیر آن حدود بود محلی سالم نماند سپس به شهرهای لان و لگزستان شتافتند، (تاریخ مغول ص 102) نام کرسی قدیم لانوا، مرکز ایالت اسن بفرانسه، دارای 19125 تن سکنه
