زله و آن طعامی است که مردم فرومایه از مهمانیها بردارند و نان پاره های گدائی را نیز گویند. (برهان). نان پاره و طعامهائی که گدایان از مهمانیها و سفره ها جمع کنند. زله و پس خورده. (غیاث) : مرثیه سازم که مردی شاعرم تا از اینجا برگ و لالنگی برم. مولوی. پاره های نان و لالنگ طعام در میان کوی یابد خاص و عام. مولوی