معنی کویز
- کویز((کَ))
- کنج و گوشه خانه، پیمانه
واژههای مرتبط با کویز
کویز
- کویز
- کنج، گوشۀ خانه
قفیز، آستانۀ تحمل
کویز
- کویز
- گوشه خانه، کنج خانه
کویز
- کویز
- قفیز. (السامی، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (مهذب الاسماء، از یادداشت ایضاً). کویژ = کفیز = قفیز (معرب). پهلوی، کپیچ. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به کویژ و قفیز شود
کنج و گوشۀ خانه را گویند. (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). گوشۀ خانه را گویند. (فرهنگ جهانگیری) ، جای خالی. (ناظم الاطباء)
کنیز
- کنیز
- برده
آویز
- آویز
- در کلمات مرکب بمعنی آویزنده آید: دست آویز دل آویز گلاویز، منشور و غیر آن از بلور و مانند آن که بر جارها و لاله ها و چلچراغها آویزند برای زینت، آنچه از احجار کریمه مانند الماس و زمرد و غیره بر حلقه گوشواره آویزند، جنگ پیکار نبرد. یا آویز و گریز. جنگ کردن در حال عقب نشینی جنگ و گریز، منگوله شرابه پش فش، گیاهی از تیره موردیها جزو جدا گلبرگها که بطور زینتی کاشته میشود و گل آن برنگ قرمز و بشکل زنگ است گل آویز گل گوشواره
آویز
- آویز
- هر چیز کوچک و قیمتی که به عنوان گردنبند، گوشواره، دستبند می آویزند، گلی زینتی به شکل زنگوله و قرمز رنگ
کمیز
- کمیز
- شاش، اِدرار، مایعی زرد رنگ مرکب از آب اسید اوریک نمک طعام و املاح دیگر که از طریق آلت تناسلی دفع می شود
شاش، اِدرار، پیشاب، بَول، زَهراب، پیشار، پیشیار، میزَک، چامیز، چامیر، چامین، چَمین، گُمیز، شاشه
کویر
- کویر
- زمین شوره زار، سراب، شیر ژیان
آویز
- آویز
- آنچه از چیز دیگر آویخته شده باشد، زیورآلاتی مانند گوشواره، گردن بند، دستبند و امثال آن، آویخته شده، بن مضارعِ آویختن،
پسوند متصل به واژه به معنای آویزنده مثلاً دست آویز، دل آویز، گلاویز،
پسوند متصل به واژه به معنای آویخته شده مثلاً حلق آویز، جنگ، پیکار، نبرد،برای مِثال غمین گشت و آهنگ آویز کرد / از آن پس که از جنگ پرهیز کرد (فردوسی۲ - ۴۲۲)
