کندله کندله کوزۀ شکسته. در نزد اصفهانیان، و مردم قم تَنگِلِه گویند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) لغت نامه دهخدا
کندله کندله چیزی گره شده و یک جا جمعگشته. (برهان) (آنندراج). گندله و هر چیز گره شده و یک جا جمعگشته. (ناظم الاطباء). امروز با گاف پارسی ’گُندُلُه’ گویند. (حاشیۀ برهان چ معین). و رجوع به گندله شود لغت نامه دهخدا
کندوله کندوله کندو کندوک: گوید (حکیم) که خلا نزد خرد هست محال کندوله من چیست ز گندم خالی. (ابن یمین) فرهنگ لغت هوشیار
