معنی کنخت
- کنخت((کَ نَ))
- جوهر، جوهر شمشیر
واژههای مرتبط با کنخت
کنخت
- کنخت
- درخشش و برق وسایل برنده مانند شمشیر که نشان دهندۀ تیزی است
کنخت
- کنخت
- جوهر شمشیر
کنخت
- کنخت
- جوهر باشدچنانکه گویند: شمشیر بی کنخت، یعنی شمشیر بی جوهر. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). جوهر شمشیر. (فرهنگ رشیدی). آبداری و تابانی: شمشیر بی کنخت، شمشیر بی جوهر که آبدار و تابان نباشد. (ناظم الاطباء) :
بر چهرۀ عدوی تو شمشیر بی کنخت
با گوهر مرصع و در کارزار لعل.
کلامی (از آنندراج)
کرخت
- کرخت
- بی حس
کنفت
- کنفت
- چرکین، کثیف، ضایع، شرمسار
کنشت
- کنشت
- عبادتگاه غیرمسلمانان، عبادتگاه یهودیان،
برای مِثال تو را آسمان خط به مسجد نبشت / مزن طعنه بر دیگری در کنشت (سعدی۱ - ۱۷۶)
کردار، کار، کُنِش
کرخت
- کرخت
- کرخ: (شیره انگور را بهر کسان ریزد بخم باده نوشی کی کند طبع کرخت باغبان ک) (علی خراسانی)
کنفت
- کنفت
- شرمزده و افسرده وجهه خود را از دست داده: دختر یک باره کنف شد و احساس حقارت شدیدی کرد، دارای چین و چروک و کثیف شده (پارچه و مانند آن)
کنشت
- کنشت
- معبد یهود و نصاری، آتشکده
