معنی کنایه
- کنایه((کِ یِ))
- گفتن سخنی که بر غیر موضوع اصلی خود دلالت کند مانند ناخن خشک به معنی خسیس و ممسک، جمع کنایات
واژههای مرتبط با کنایه
کنایه
- کنایه
- در بیان، کلمه ای که غیر از معنی حقیقی خود، برای معنی و مدلول دیگری استعمال شود مانندِ کاسه سیاه و سیه کاسه، بخیل، خسیس، سخن مبنی بر طعنه، توهین یا ریشخند، گفتن لفظی یا سخنی که بر غیر معنی اصلی خودش به معنی و مدلول دیگری دلالت کند
کنایه زدن: کنایه گفتن، کلمۀ کنایه آمیز به کسی گفتن
کنایه
- کنایه
- گفتن لفظی که بر غیر معنی اصلی خودش بدیگری دلالت کند
کنایه
- کنایه
- کنایه. کنایت. رجوع به کنایت و مادۀ قبل و ترکیبهای این کلمه شود
کنایه
- کنایه
- استعاره، تلمیح، مجاز، اشاره، ایما، تعریض، رمز، طعن، گوشه
کرایه
- کرایه
- اجاره
کناره
- کناره
- ساحل، حاشیه
حنایه
- حنایه
- انحنا و کجی
سنایه
- سنایه
- آب کشیدن با شتر، همه سراسر
کناره
- کناره
- کنار، کنار چیزی، کرانه، ساحل
کناره جستن: کنایه از کناره گرفتن، دوری کردن
کناره گرفتن: کناره جستن، کناره کردن، کنایه از از مردم دوری کردن، گوشه نشین شدن
