معنی کشمان
- کشمان((کِ))
- کشت مان، زمین زراعت شده
واژههای مرتبط با کشمان
کشمان
- کشمان
- زمین های پیرامون ده که در آن ها زراعت کنند، آیش یا گردش زراعتی که هر سال محصول دیگری غیر از محصول سال قبل بکارند
کشمان
- کشمان
- زمین زراعت شده: (از حبوبات در همه کشمان نیست چندانکه در کشند بفخ)، (نزاری قهستانی)
کشمان
- کشمان
- زمین کشت زراعت کرده شده را گویند. (برهان) (آنندراج). در حاشیۀ برهان آمده است: این کلمه مخفف کشتمان است مرکب از کشت (کاشتن) + مان (پسوند اتصاف) کشتمند:
از حبوبات در همه کشمان
نیست چندانکه درکشند بفخ.
نزاری قهستانی (از رشیدی).
النقوع، گوآب در کشمان. (مهذب الاسماء)
کدمان
- کدمان
- نام اصلی داریوش پادشاه هخامنشی
چشمان
- چشمان
- ابصار
کشخان
- کشخان
- کشیخان، مرد بی غیرت، دیوث،
برای مِثال تا نگویی چو شعر برخوانم / کاین چه بسیار گوی کشخانی ست (مسعودسعد - ۸۲)
کتمان
- کتمان
- پنهان کردن، پنهان داشتن چیزی یا امری
کتمان
- کتمان
- پوشیده و پنهان کردن
کشخان
- کشخان
- کشخان: پارسی تازی گشته کشخان (دیوث) این طرفه که موبدی گرفته است بر یک دو کشیش رنگ کشخان (خاقانی) کشیخان (گویش گیلکی) ساحر درگر تویی شاعر زرگر منم کیست که باد بروت زین دو کشیخان برد (عبد الرزاق اسپهانی) غلتبان زن جلب زن قحبه دیوث: (ایا کشخان بد اصل ای سه پوشش علی نامی دریغ این نام بر تو)، (سنائی)