زراعتگاه. زمین زراعت شده. مزرعه. پالیز. مَحقَلَه. (یادداشت مؤلف). کشتمند. زمین زراعت شده و غالباً مراد زمینی است باکشت: و گر اسب در کشت زاری شود کسی نیز بر میوه داری شود. فردوسی. بیامد خداوند آن کشت زار به پیش نگهبان بنالید زار. فردوسی. بیاراست بر هر سویی کشت زار زمین برومند و هم میوه دار. فردوسی. لگام از سر اسب برداشت خوار رها کرد بر خوید و بر کشت زار. فردوسی. جهان کشتزاریست با رنگ و بوی درو مرگ و عمر آب و ماکشت اوی. اسدی. کمان شد یکی برزگر تخم کار وزان تخم پیکان و دل کشتزار. اسدی. نبارد مگر ابر تأویل قطر بر اشجار و بر کشتزار علی. ناصرخسرو. کشتزار ایزدست این خلق و این تردست مرگ داس این کشت ای برادر همچنین باشد سزا. ناصرخسرو. پس هر دو برخاسته به صحرا شدند چون بکشت زار رسیدند... (قصص الانبیاء). آب از کشت زار بیرون می آمد و راه می گرفت. (نوروزنامۀ منسوب به خیام). تا به استسقای ابررحمت آمد بر درت کشت زارعمر فانی را به باران تازه کرد. خاقانی. فتح سعادت از سر عزلت برآیدت کو کشت زار عمر ترا فتح باب شد. خاقانی. هردم ز برق خندش چون کرد بوسه باران بر کشت زار عمرم باران تازه بینی. خاقانی. هیچ یک خوشۀ وفا امروز در همه کشتزار آدم نیست. خاقانی. این جهان کشت زار آخرت است. (از سندبادنامه ص 341). در حوالی و حواشی آن صحرا کشتزاری دیدم چون رخسار دلبران زیبا. (ترجمه تاریخ یمینی). اگر اسبی چرد در کشتزاری و گر غصبی رود بر میوه داری. نظامی. سمندش کشت زار سبز را خورد غلامش غورۀ دهقان تبه کرد. نظامی. مپندار جان پدر کاین حمار کند دفع چشم بد از کشتزار. سعدی (بوستان). کنون دفع چشم بد از کشتزار چگونه کند آن توقع مدار. سعدی. نمی کنم گله ای لیک ابر رحمت دوست به کشت زار جگرتشنگان نداد نمی. حافظ. - کشت زار دیو، کنایه از روزگار و دنیا است که عالم سفلی باشد. (برهان). ، زراعت نورسیده و سرسبز. زراعتی که تازه سبز شده باشد. (ناظم الاطباء) : بعد از آنکه هر زرعی و کشتزاری سه قطعه زمین فراگیرند. (تاریخ قم) ، زراعت پخته و رسیده. (ناظم الاطباء). حصیده. (یادداشت مؤلف) ، مطلق زراعت. (ناظم الاطباء)
کشت زار. مزرعه: از آن چیزها نیز یکی آن بود که اندر خزینه فرش بساطی بود آن را باز کردندی و بدان نشستندی بدان وقت که اندر زمین سبزی و شکوفه نماندی و لب های آن بر کرانه گرداگرد به زمرد بافته بود هر که اندر آن بنگرستی پنداشتی مبقلۀ خیار است یا کشته زاری. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی). تخم وفا و مهر در این کهنه کشته زار آنگه عیان شود که بود موسم درو. حافظ. نمیکنم گله ای لیک ابر رحمت دوست بکشته زار جگرتشنگان نداد نمی. حافظ
اگر بیند آتش در کشتزار افتاده بود و بسوخت، دلیل قحط است. اگر در خواب کشتزاری بیند و نداند که از کیست، دلیل بر زیانِ بیننده است. جابر مغربی اگر دید در کشتزاری معروف بود، دلیل که عملی کند که دین و دنیای او نیک بود و اگر دید در میان کشتزاری می رفت، دلیل که به عزا رود. حضرت دانیال دیدن کشتزار در خواب چون معروف بود، دلیل بر فرزند است. اگر دید کشتزاری درود، دلیل که بعضی مردم آنجا کشته شوند. محمد بن سیرین
