معنی کسندر
- کسندر((کَ سَ دَ))
- نااهل، فرومایه، ناکس
واژههای مرتبط با کسندر
کسندر
- کسندر
- نا اهل
کسندر
- کسندر
- ناکس، نااهل،
برای مِثال سزد ارچه او نیز تکبر کند / که شه نیکویی با کسندر کند (عنصری - ۳۵۴)
کسندر
- کسندر
- مرکب از کبک + گر بمعنی کوه، پرنده ای است که آن را به عربی دراج گویند. (برهان). دراج. (ناظم الاطباء). پرنده یی چون کبوتر بسیار خوش گوشت. (یادداشت مؤلف). کبک کو. کبک کوه. کرک کوه. کبک دری. رجوع به کبک کو شود
سکندر
- سکندر
- مخفف اسکندر
آسندر
- آسندر
- زیرکشک
پسندر
- پسندر
- پسر زن از شوی دیگر پسر پدر از زن دیگر ناپسری
سکندر
- سکندر
- بسر درآمدن لغزیدن (اسب)، نوعی بازی و آن چنانست که هر دو کف دست خود را بر زمین گذارند و هر دو پای خود را در هوا کرده راه روند
سکندر
- سکندر
- سِکَندَری، با سر افتادن به زمین در اثر گیر کردن پا به چیزی هنگام راه رفتن یا دویدن، لغزش
بِه سَر دَر آمدگی، بِه سَر دَر آمدن، شِکَرفیدن، شِکوخیدن، اَشکوخیدن، آشکوخیدن، اَشکوخ، آشکوخ
کلندر
- کلندر
- قوی هیکل، تنومند، درشت اندام، قلندر، چوب بزرگ و ناتراشیده
