معنی کز
- کز((کِ))
- تنگی چیزی، انسان یا جانوری که به کنجی خزیده و در خود فرو رفته باشد
واژههای مرتبط با کز
کز
- کز
- سوختن الیافی مانند پشم و مو که بوی خاصی ایجاد می کند
کز کردن: کنایه از خود را جمع کردن و در خود فرو رفتن
کز
- کز
- مرد تند زشت، تنگ کردن تنگی چیزی، نزدیکی گامها به یکدیگر، انسان یا جانوری در خود فرو رفته و بکنجی خزیده (از سرما یا نا خوشی) (تنگسیر)
کز
- کز
- مخفّفِ ترکیب که از،
برای مِثال چل سال بیش رفت که من لاف می زنم / کز چاکران پیر مغان کمترین منم (حافظ - ۶۸۶)
کز
- کز
- بوی پشم و پر سوخته. بوی سوختگی پشم و پر و ابریشم و مانند آن. (یادداشت مؤلف). رجوع به کز خوردن شود، حالت سوختن پر یا پشم و بوی از آن برخاستن. رجوع به کز دادن شود
کز
- کز
- جَمعِ واژۀ کَزّ. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). رجوع به کز شود
کز
- کز
- مرد تند. ج، کُزّ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). خشک منقبض. (از اقرب الموارد).
- جمل کز، سخت شدید. (از اقرب الموارد).
- ذهب کز، زر سخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- رجل کزالیدین، مرد زفت و بخیل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ذوکز یعنی صاحب بخل. (از اقرب الموارد). مرد بخیل ید. (مهذب الاسماء).
- وجه کز، روی زشت و ترش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). قبیح. (از اقرب الموارد)
کز
- کز
- نام ولایتی است از هندوستان. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
کز
- کز
- نوعی از ابریشم کم قیمت که قز معرب آن است. (آنندراج). ابریشم خام. (ناظم الاطباء). ابریشم کم بها. کژ. کج. قز. (فرهنگ فارسی معین). معرب قز و آن نوعی از ابریشم است. (فهرست مخزن الادویه)
اسم فارسی طرفاست، بزرگ او اثل است و ثمرش عذبه و بری او بی ثمر و کوچک آن مخصوص به این و شکوفه اش سفید مایل به سرخی و ثمرش مثلث و کزمازج نامند. (تحفه). رجوع به کزمازج شود
کز
- کز
- تنگ کردن چیزی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، باهم نزدیک نهادن گام را. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به کزازه و کزوزه شود، کُزَّ فلان ٌ، کزاز زده شد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به کزاز شود