معنی کریجه
- کریجه((کَ))
- کومه، خانه ای که از نی و علف درست کنند، کریز، کریج
واژههای مرتبط با کریجه
کریجه
- کریجه
- خانه کوچک (مطلقا)، خانه کوچکی که از نی و علف سازند مانند اطاقک دهقانان در کنار مزرعه و فالیز: (همه عالم چو باغ و بستانست این کریچت بتر ز زندانست) (سنائی)، تالاری که بر بالای خرمن غله نا کوفته سازند تا باران آنرا ضایع نسازد
کریجه
- کریجه
- نوعی حشره ی بومیغریب گز که زردرنگ است
کریمه
- کریمه
- مؤنث کریم، بخشنده، سخاوتمند
کلیجه
- کلیجه
- جامه ای که بین رویه و آستر آن پنبه دوخته باشند
نوعی نیم تنۀ بلند که دامن آن تا روی ران می رسد
کلوچه، قرص نان، گردۀ نان، کُلیچِه
کریمه
- کریمه
- گرانبها،
برای مِثال احجار کریمه، شریف، بزرگوار ، هر یک از آیه های قرآن(زن)
کریچه
- کریچه
- کُریچ، خانۀ کوچک، خانه ای که فالیزبانان با شاخه های درخت برای خود درست می کنند، کُرچه، گُریچ، کومه، کازه،
برای مِثال داشت لقمان یکی کریچۀ تنگ / چون گلوگاه نای و سینۀ چنگ (مرزبان نامه - ۱۳۰)
کبیجه
- کبیجه
- خر دم بریده: (ندانی ای بعقل اندر خر کبجه بنا دانی که با نر شیر بر ناید ستردن (سروزن دهخدا) گاو ترخانی ک) (غضائری)، هر چاپایی که زیر دهانش ورم کرده باشد گویند: (کبجه شده است)
کریهه
- کریهه
- سختی جنگ، پیتاره، بد آمد
کرینه
- کرینه
- زن سرود گوی
