معنی کبر
- کبر((کَ بِ))
- گیاهی است از رده دو لپه ای های جدا گلبرگ که سردسته تیره ای به نام کبرها می باشد. بوته های گیاه مزبور اکثر به شکل درختچه می باشد و گاهی هم به صورت درخت درمی آید
واژههای مرتبط با کبر
کبر
- کبر
- درختچه ای خاردار، با برگ های پهن و گل های سفید که مصرف دارویی دارد و از غنچۀ آن ترشی تهیه می شود
کبر
- کبر
- بزرگی، بزرگ سالی، مقابلِ صِغَر، در فقه سن بلوغ که در دختران نه سالگی و در پسران پانزده سالگی است
کبرِ سن: سال خوردگی
کبر
- کبر
- بزرگ منشی، خودخواهی، خودنمایی، نخوت
کبر
- کبر
- خِفتان، نوعی جامۀ کژآگند که هنگام جنگ بر تن می کردند، گَپر، گَبر، قَزاگَند، تِجفاف،
برای مِثال یکی کبر پوشید زال دلیر / به جنگ اندر آمد به کردار شیر (فردوسی - ۱/۳۱۲)
کبر
- کبر
- بزرگ گردیدن و کلان و تن دار شدن نخوت، خودنمائی، غرور، عجب، افاده
کبر
- کبر
- پیری، سالخوردگی
کبر
- کبر
- خفتان، لباس جنگ
کبر
- کبر
- تکبر، خودبینی، نخوت
کبر
- کبر
- کوهی بزرگ که به صیمره متصل می شود. (معجم البلدان) ، ناحیه ای است به خوزستان. (معجم البلدان) (منتهی الارب).