معنی کافئین

کافئین((فِ))

آلکالوئیدی به فرمول 2 O 4 N 1 H 8 C که در برگ و دانه قهوه و چای و گیاه ماته و گیاه کلااکومیناتا موجود است. کافئین مقوی قلب و مدر است و در ضعف قلب و بیماری های عفونی (تیفوئید ذات الریه) مصرف می شود