معنی کاسه گردان
- کاسه گردان((~. گَ))
- گدای دوره گرد
واژههای مرتبط با کاسه گردان
کاسه گردان
- کاسه گردان
- کسی که برای گرفتن پول کاسه ای را می گرداند، کنایه از گدا، کسی که کاسه یا بشقابی را بر سر چوب می چرخاند
کاسه گردان
- کاسه گردان
- کسی که بر در خانه ها و دکانها رود و با کاسه گدایی بتکدی پردازد
کاسه گردان
- کاسه گردان
- شخصی را گویند که بر در خانه ها رود و گدائی کند. (برهان) ، جام باز. آنکه بشقاب و کاسه و مانند آن را ببازی بر سر چوبی گرداند. (ناظم الاطباء) :
هر که چون لاله کاسه گردان شد
زین جفا رخ بخون بشوید باز.
حافظ
کاسه گردانی
- کاسه گردانی
- عمل و شغل کاسه گردان گدایی، عمل و شغل کاسه گردان جام بازی
کاسه گردون
- کاسه گردون
- کنایت از آفتاب است، ساقی را نیز گویند
کاسه گردانی
- کاسه گردانی
- عمل کاسه گردان. جام بازی
کاسه گران
- کاسه گران
- دهی از دهستان لاهیجان بخش حومه شهرستان مهاباد، واقع در 5هزارگزی جنوب باختری مهاباد و 16هزارگزی جنوب خاوری شوسۀ خانه به نقده. جلگه و معتدل و مالاریائی و دارای 90 تن سکنه است. آب از رود خانه بادین آباد دارد. محصول آن غلات و توتون و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
راست گردان
- راست گردان
- گردنده به طرف راست، مایل به راست، متمایل به طرف راست
کاسه گرفتن
- کاسه گرفتن
- نواختن کاسه، ضرب گرفتن: (ساقی بشوق این غزلم کاسه میگرفت میگفتم این سرود و می ناب می زدم)، (حافظ)، سرودن و نواختن کاسه گر خواندن نوای کاسه گر: (حالت سرو چنانست که ذوقی دارد نفس بلبل و آن دبدبه کاسه گری) (نجیب جرفادقانی)، کار خانه و دکانی که در آن کاسه و بشقاب و آوندهای چینی سازند. یا فوت کاسه گری. دقایق یک فن رموز یک هنر. یا بلند بودن (دانستن) فوت کاسه گری. وارد بودن به دقایق امری آگاهی از پیچ و خم های عملی
