معنی کاسه پشت
- کاسه پشت((~. پُ))
- لاک پشت، سنگ پشت، کنایه از آسمان، فلک
واژههای مرتبط با کاسه پشت
کاسه پشت
- کاسه پشت
- لاک پشت کشف سنگپشت: (لقمه خور چرب کرد زو فلک کاسه پشت ور نه شدی خشک شیر دایه اطفال کان) (سیف اسفرنگی)، آسمان فلک
کاسه پشت
- کاسه پشت
- لاک پشت و کشف را گویند. (برهان). سوراخ پا. سولاخ پا. باخه. سلحفات:
لقمه خور چرب کرد، زو فلک کاسه پشت
ورنه شدی خشک شیر دایۀ اطفالگان.
سیف اسفرنگی (از جهانگیری).
، کنایه از آسمان هم هست. (برهان) (آنندراج). کنایه از فلک. (انجمن آرا)
کاسه پشت
- کاسه پشت
- سنگ پشت، لاخه، لاک پشت
کاسه خشک
- کاسه خشک
- چشمی که جز پلک چیزی ندارد. یا کاسه بودن (یا: شدن) چشم. از میان رفتن انساج و قسمتهای مختلف کره چشم. این عارضه معمولا بعلت عفونت کامل انساج کره چشم حاصل میشود
کاسه چشم
- کاسه چشم
- استخوان جای تخم چشم، چشمخانه
کاسه پیل
- کاسه پیل
- نوعی نقاره: (آواز بوق و دهل و کاسه پیل بخاست گفتی روز قیامت است) (بیهقی)
کوزه پشت
- کوزه پشت
- کوز پشت کوژ پشت
کاسه خشک
- کاسه خشک
- کاسه خشک بودن یا شدن چشم، تمامی طبقات چشم یکباره از میان بشدن.
- چشمی کاسه خشک، یعنی که تمام آن ازسپیدی بشده باشد
کاسه چشم
- کاسه چشم
- چشمخانه. غار چشم. لحج حدقه. (بحرالجواهر). استخوان جای تخم چشم:
کاسۀ چشم حریصان پر نشد
تا صدف قانع نشد پر در نشد.
مولوی (از آنندراج).
میی در کاسۀ چشم است ساقی را بنام ایزد
که مستی میکند با عقل و می بخشد خماری خوش.
حافظ.
رجوع به کوزۀ چشم شود