معنی کارران
- کارران
- دانای کار، مطلع، کارگزار، پیشکار، دلال
واژههای مرتبط با کارران
کارران
- کارران
- کارگزار، پیشکار، وکیل
کارران
- کارران
- وکیل، (ترجمان القرآن) (مهذب الاسماء)، وزیر و پیشکار و وکیل، (آنندراج)، کارگزار و پیشکار، (ناظم الاطباء)، مصلحت گذار، (شعوری ج 2 ص 351) :
یکی کارران بود سلطان را
مسلم مر او راست دیوان را،
میرنظمی (از شعوری)،
، عامل و دلال، حاذق و دانای کار، (ناظم الاطباء)
کامران
- کامران
- آنکه در هر کاری موفق است، چیره، مسلط
کاروان
- کاروان
- قافله، قبیله
کاردان
- کاردان
- صاحب نظر، صاحبنظر
کامران
- کامران
- عیاش، خوش گذران، خوشبخت، کامکار
کاروان
- کاروان
- گروه مسافرانی که با هم سفر می کنند، کنایه از چیزی که اجزای آن به دنبال هم می آید، اتاقک چرخ داری که به پشت اتومبیل وصل می شود و برای حمل کالا، حیوانات و اقامت در سفر مورد استفاده قرار می گیرد
کاروان زدن: کنایه از دزدیدن اموال مسافران کاروان با حمله به آن
کاربان
- کاربان
- کاروان، گروه مسافرانی که با هم سفر می کنند، چیزی که اجزای آن به دنبال هم می آید، اتاقک چرخ داری که به پشت اتومبیل وصل می شود و برای حمل کالا، حیوانات و اقامت در سفر مورد استفاده قرار می گیرد
کاردان
- کاردان
- باتجربه، کارآزموده، دارای مدرک فوق دیپلم، خدمتگزار
