معنی کاراته - فرهنگ فارسی معین
معنی کاراته
- کاراته((تِ))
- فن ضربه زدن، نوعی از ورزش های رزمی دفاعی
تصویر کاراته
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با کاراته
کاراته
- کاراته
- نوعی ورزش رزمی که در آن بدون هیچ سلاحی و بدون درگیر شدن، فقط با دست یا پا به یکدیگر ضربه می زنند
فرهنگ فارسی عمید
کارانه
- کارانه
- پولی که در برابر انجام کاری معین (مانند معاینه بیمار) یا ساعت کار (مانند یک ساعت تدریس) پرداخت می شود، کارمزد
فرهنگ فارسی معین
کاراسته
- کاراسته
- چوب و تخته و مصالح بنائی. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
کاراتی
- کاراتی
- ابوبکر محمد بن الحسن بن الحسین الخطاب، (انساب سمعانی ورق 470 ب)
لغت نامه دهخدا