معنی کاچه
- کاچه((چِ))
- چانه و زنخ، خوشی، طرب. کچول هم گفته شده
واژههای مرتبط با کاچه
کاچه
- کاچه
- خوشی، طرب، در علم زیست شناسی چانه قسمت جلوآمدۀ آروارۀ زیرین
کاچه
- کاچه
- زنخ باشد و شیرازیان کچه خوانند. (جهانگیری) ، بمعنی چانه و زنخ باشد که موضع برآمدن ریش است. (برهان). کاجه. چانه. ذقن، بمعنی خوشی و طرب آمده است. زراتشت بهرام گفته:
چو نامه نزد ’چنگرنگهاچه’ آمد
دلش در شادی و در کاچه آمد.
(از جهانگیری)
کاچه
- کاچه
- خل، آدم شیرین عقل، آدم سبک مغز
کافه
- کافه
- نوشگاه
پاچه
- پاچه
- پای انسان یا گوسفند از زانو تا کف پا
کاوه
- کاوه
- از شخصیتهای شاهنامه، نام آهنگری ایرانی در زمان ضحاک و برپادارنده پرچم ایران (درفش کاویانی) و رهبر قیام علیه ضحاک ماردوش
کمچه
- کمچه
- قاشق
زاچه
- زاچه
- زنی که تازه زاییده (تا 7 روز) زائو
خاچه
- خاچه
- چوب دو شاخی که بر زیر شاخی از درخت و مانند آن زنند تا فرو نیفتد
