معنی قنداق
- قنداق((قُ))
- دسته تفنگ، پارچه ای که نوزاد را در آن می پیچند
واژههای مرتبط با قنداق
قنداق
- قنداق
- قسمت ته تفنگ که از چوب ساخته می شود، پارچه ای که کودک شیرخوار را در آن می بندند، قنداقه
قنداق
- قنداق
- ترکی پابنده پاوند وروند (گویش گیلکی)، دسته دسته تفنگ پارچه ای که دست و پای کودک نوزاد را در آن می پیچند و بانوار مانندی آن را می بندند تا دست و پای کودک بی حرکت بماند: بچه را در قنداق سفید می پیچند و دو ننو می خوابانند، قسمت چوبی ته تفنگ
قنداق
- قنداق
- چوبی باشد یا نال به تفنگ وصل کنند و مثل دسته بود برای تفنگ و بدین معنی غالباًمعرب کنده است. (آنندراج). چوبی را گویند که بطریق ناوچه تراشیده میل تفنگ را در آن گذارند. (سنگلاخ).
- قنداق تراش، آنکه قنداق تفنگ تراشد.
- قنداق ساز، سازندۀ قنداق تفنگ.
- قنداق سازی، عمل ساختن قنداق تفنگ.
- ، دکان قنداق ساز.
، جامه ای که طفل نوزاد را در آن پیچند و بعضی گویند که طفل را در گهواره بدان بندند، و بعضی غندق خوانند و ظاهراً ترکی است. (آنندراج). بمعنی قماط باشد که اطفال نوزاییده را بر آن پیچند. (سنگلاخ).
- امثال:
دست از قنداق درآوردن، کنایه از اینکه حقیر وکوچکی نسبت به مقامی عالی و بزرگ مقاومت نشان دهد
بنداق
- بنداق
- کلاهی دراز شبیه بتاجی که درویشان و قلندران بر سر گذارند
شنداق
- شنداق
- از بهترین کوکهای سیصد و شصت گانه که اهل ختا برای شدرغو ساخته اند
فنداق
- فنداق
- سیاهه
قنداقه
- قنداقه
- پارچه ایست که طفل نوزاد را بواسطه آن پوشانند تا بدن نازک و لطیف او را محافظت نماید، ته تفنگ
قنداغ
- قنداغ
- کانداغ کنداغ غنداغ آب داغ که در آن قند حل کرده باشند
بنداق
- بنداق
- کلاهی دراز شبیه به تاجی که درویشان و قلندران بر سر گذارند
