معنی قنادیل
- قنادیل((قَ))
- جمع قندیل
واژههای مرتبط با قنادیل
قنادیل
- قنادیل
- قندیل ها، مشعلهایی که از سقف آویزان می کنند، چراغ آویز ها، جمعِ واژۀ قندیل
قنادیل
- قنادیل
- جمع قندیل
قنادیل
- قنادیل
- جَمعِ واژۀ قندیل. (آنندراج). رجوع به قندیل شود.
- قنادیل چرخ، کنایه از ستارگان باشد. (برهان) (آنندراج)
قنادید
- قنادید
- روش راه
تنادیل
- تنادیل
- گروهی از پارسیان قدیم که خلاف احکام و قرارداد شریعت آزر هوشنگ یعنی مه آباد پیغمبر عجم کردندی و آنان را ارباب شریعت آزر هوشنگ، اهرمن و دیو و گمراه خواندندی و ملامت کردندی و گروهی که متابعت احکام کتاب پیمان فرهنگ آزر هوشنگ می کردند بضد این طایفه آنان را فرشته و سروش و سپاهی و به دین و سهی کیش و زنادیل می نامیده اند و این دو لغت در فرهنگها نیست. از دبستان نقل شده است. (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ظاهراً از برساخته های فرقۀ آذر کیوان است
قنادید
- قنادید
- جَمعِ واژۀ قِندید. (اقرب الموارد). روش و راه. (منتهی الارب) (آنندراج). جاء بالامر علی قنادیده، ای وجهه. (اقرب الموارد)
منادیل
- منادیل
- جَمعِ واژۀ مندیل. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مندیل شود
قندیل
- قندیل
- مشعلی که از سقف آویزان می کنند، چراغ آویز
قندیل چرخ: کنایه از خورشید و ماه
قنادی
- قنادی
- پختن شیرینی، شیرینی پزی، فروختن شیرینی، شیرینی فروشی، مغازه ای که در آن شیرینی، خشکبار، شکلات و مانند آن به فروش می رسد
