معنی قلاشی
- قلاشی((قَلّ))
- میخوارگی، باده پرستی، عیاری
واژههای مرتبط با قلاشی
قلاشی
- قلاشی
- رندی، حیله گری، عیاری،
برای مِثال گرچه قومی را صلاح و نیک نامی ظاهر است / ما به قلاشی و رندی در جهان افسانه ایم (سعدی۲ - ۱۲۰)
قلاشی
- قلاشی
- میخوارگی باده پرستی، عیاری: دزدی و قلاشی و تن پروری پشت سر هم اندازی و هوچی گری. (بهار 150: 2)
قلاشی
- قلاشی
- حرفۀ قلاش. عمل قلاش:
با دل گفتم که ای همه قلاشی
چونی و چگونه ای کجامی باشی.
انوری.
بعون اللَّه نه ای مشهور و معروف
چو عوانان به قلاشی و رندی.
سوزنی.
برخیز تا یکسو نهیم این دلق ازرق فام را
بر باد قلاشی دهیم این شرک تقوی نام را.
سعدی (کلیات چ فروغی، طیبات ص 523)
تلاشی
- تلاشی
- فروپاشی
تلاشی
- تلاشی
- نیست شدن نابود گشتن، پراکنده شدن، نیستی نابودی، پراکندگی
قلماشی
- قلماشی
- هرزگی، یاوگی، بیهوده گویی
قلابی
- قلابی
- تقلبی، ساختگی، بدل، ناسره
تلاشی
- تلاشی
- از هم پاشیده شدن، پراکنده شدن اجزای چیزی، اضمحلال، نیست و نابود شدن
قلاری
- قلاری
- غلاری انجیرسپید
