معنی قبله ساختن

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

تباه ساختن: تباه گردانیدن. تباه کردن. ضایع و فاسد و خراب ساختن: طَلخ، تباه ساختن کتاب را. (منتهی الارب). باطل و بکارنیامدنی ساختن چیزی را، منهدم کردن و ویران ساختن و هلاک و نابود ساختن کسی یا چیزی را:
مبادا که گردد بتو کینه خواه
ز خشم پدر پور سازد تباه.
فردوسی.
رجوع به تباه و دیگر ترکیب های آن شود

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

قبا ساختن: قبا کردن. پیرهن چاک کردن:
تا مگر وصل تو یک شب وصلۀ کارم شود
در فراقت پیرهن را ساختم در تن قبا.
سلمان ساوجی.
رجوع به قبا کردن شود

لغت نامه دهخدا

کله ساختن: کله بستن. کله زدن:
بر آن آشیان رفت و سر برفراخت
تو گفتی ز دیبا یکی کله ساخت.
اسدی.
و رجوع به کله (ک ِ ل ل َ) و کله بستن و کله زدن شود

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با قبله ساختن