معنی فواکه

فواکه((فَ کِ)): جمع فاکهه، میوه ها

تصویری از فواکه — تصویر فواکه

فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با فواکه

فواکه

فواکه: جمعِ واژۀ فاکهه، میوه، تخمدان بارور شده و رسیدۀ گل که دانه ها را در بر می گیرد، به ویژه درصورتی که دارای گوشته باشد، بار، بر، ثمر

فواکه

فرهنگ فارسی عمید

فواکه

فواکه: اجناس، میوه ها

فواکه

فرهنگ لغت هوشیار

فواکه

فواکه: اجناس میوه ها. جَمعِ واژۀ فاکهه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ترجمان علامۀ جرجانی ترتیب عادل بن علی) :
دو ساعد او چون دو درخت است مبارک
انگشت بر او شاخ و بر او جود فواکه.
منوچهری.
از فواکه و مشموم و حلاوتها تمتع یافتن. (گلستان)

لغت نامه دهخدا

فواره

فواره: لولۀ متصل به منبع آب که آب از آن به هوا می جهد

فواره

فرهنگ فارسی عمید

فواده

فواده: خمیر خشکی که از آن آبکامه سازند

فواده

فرهنگ لغت هوشیار

فواره

فواره: چشمه آب، لوله هائی آهنین که به منبعی در محلی متصل است و از دهانه آن آب فوران کند، بسیار جوشنده

فرهنگ لغت هوشیار

فواره

فواره: مؤنث فوار، بسیار جوشنده، چشمه ای که آب آن فوران کند، لوله ای که آب از آن با فشار به بیرون می جهد

فواره

فرهنگ فارسی معین

فواده

فواده: فوده، خمیر خشکی که از آن آبکامه سازند

فواده

فرهنگ فارسی معین

ضواکه

ضواکه: گروه از هر چیزی. ضویکه. (منتهی الارب). گویند: رأیت ضواکه و ضویکه، ای جماعه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا