معنی فنن
- فنن((فَ نَ))
- شاخه درخت، شاخه نرم و باریک، جمع افنان
واژههای مرتبط با فنن
فنن
- فنن
- شاخه، روش شاخه درخت، جمع افنان، جمع الجمع افانین
فنن
- فنن
- شاخۀ درخت
فنن
- فنن
- شاخ. ج، افنان. جج، افانین. (منتهی الارب). شاخۀ درخت. ج، افنان. جج، افانین. (فرهنگ فارسی معین). غصن. شاخه. شاخ. (یادداشت مؤلف) :
طاوس ملائک به نوا مدح تو خواند
اندر فنن سدره چو قمری و چو دراج.
سوزنی
فنون
- فنون
- فندها
ذنن
- ذنن
- پلیدی سرگین
بنن
- بنن
- شاه کوه، جای سخت درکوه (نگارش کردی: بهنهن)
فند
- فند
- شگرد
فتن
- فتن
- شمایل، حالت
دنن
- دنن
- خمیده پشت شدن
